every body cirkel

Every body cirkel.

Vanmorgen liep ik om 9 uur het kantoor van sport in action binnen. In eerste instantie even snel mijn mail checken en snel de laatste voorbereidingen voor mijn lessen van vandaag. Nog maar net mijn email gecheckt en levi (peerleader van sport in action) stond al klaar om te vetrekken. Na een mooie wandeltoch van 20 minuten liep ik weer het “schoolplein” op. Meteen kwamen de eerste kleine maar wel lieve kindjes op me af. Mooi om te zien dat ze al klaar stonden voor de gymles. Even dacht ik dat ik dat ik weer in nederland was, de kinderen waren gewoon optijd en daarbij stondeen ze te springen om te beginnen. Na wat foto’s voor het thuisfront, vond ik het wel tijd om te beginnen. Levi zou de lesgeven en ik observeren en ondersteunen. Grade 1 vind hij nog steeds een grote aandacht, hij geeft zelf aan dat hij ze niet makkelijk aan het werk krijgt en dat de oefeningn vaak niet uitgevoerd worden als hij bedacht had. Het eerste wat me eigenlijk al op viel dat die vriendelijk kindertjes weinig respect hadden. Tijdens zijn uitleg praatte ze er door heen en aandacht er bij houden is al helemaal iets wat ze niet snappen. Maar goed, na wat warming-up door naar de kern, een estafette vorm. Tjah en daar ging het mis. Mijn vriendjes snapte niet wat levi bedoelde, na drie keer uitleggen was het nog niet duidelijk. En Levi telkens maar, Iwe, what’s your problem get the ball run back give it to the next one. De minuten gaan voorbij, net zoals het humeur van Levi. Uiteindelijk ben ik Levi gaan ondersteunen en mijn vriendjes maar is op het rechte spoor te zetten. Terwijl ik aan de kant stond had ik al een mooi plannetje bedacht! Hey vriendjes, in Nederland noemen ze me Army Tom, weet je waarom? Iedereen die niet luisterd loopt 10 rondjes en gaat 10 keer opdrukken! Hehe lopen zouden ze fysiek nog wel kunnen, opdrukken? Ik geloof niet eens dat ze dat kunnen. Nadat ik het gezegd heb, zie ik wat verschrokken gezichten, komt goed jongens vooral goed opletten. Volgens mij vonden ze 10 rondjes lopen toch niet zo’n goed idee want de rest van de les hadden we alle aandacht. Toch best grappig, ik heb niet eens gezegd of laten zien hoe groot 1 rondje is, een rondje om de boom is ook een rondje;) Blijft mooi kleine kindertjes voor de gek houden om ze vervolgens hard aan het werk te krijgen.

Na 40 minuten werden de kleine kindertjes ingeruild voor de iets grotere, grade 7. Ondanks dat ik het niet helemaal eens was met de manier waarop levi zijn eerste oefening aanbod moet ik zeggen dat ze best hun best deden. Levi wilde de jongens en meiden wel 3 of 4 minuten achter elkaar een intensieve conditie training laten doen die ik zelfs maar een minuut of 2 vol houdt. Achter af vond hij het ook wat te veel van het goede. De les gaf me wel veel voldoening, ik heb de grade 7’s veel bij kunnen leren opgebied van vangen en gooien. Op het moment dat we een soort van fielden oefening deden (oefening van het vangen/pakken van een rollende bal, softbal oefening), was het voor de dames vooral een uitdaging hoe dit te doen met hun school uniform. Helaas kennen ze hier niet echt gymkleren, ze hebben ze niet, zijn ze vergeten, hebben het geld er niet voor of tjah de brug stond open en toen verloor ik mijn tas met gymkleren? Het is maar goed dat ik die laatste niet gehoord heb, ik zou in lachen uitbarsten, een brug die open kan heb ik namelijk nog niet gezien in Lusaka! Maar goed zo’n oefening doen in een soort van Jurkje is voor de dames vooral ongemakkelijk. Je knieen zo bij elkaar houden dat het jurkje niet open is zorgt er voor dat de oefening verkeerd wordt uitgevoerd. Gelukkig was er een groepje waar alle dames in zaten. Door de dames de andere kant op te draaien en de bal door een van de dames aan te gooien/rollen was dat obstakel in ieder geval achter wegen. Na wat kleine aanpassingen in de techniek, techniek uitvoeren met knieen dicht bij elkaar lichaam kwartslag gedraaid, was ik dan ook best te vreden met wat de dames bereikt hadden. Maar toch, geef mij de volgende keer of meiden met gymkleren of de jongens, gaat toch net wat makkelijker.

Ondertussen gaat het heel goed mijn mijn community sport. De voetballertje worden steeds beter, nog even en ik ga ze voetbalen namen als roben, van de vaart en van persie geven. Afgelopen week heb ik ze het een-tweetje aangeleerd. De laatste tijd heb ik wat vaker een enkeleling eruit gepakt om hem individuel wat dingen bij te brengen. Vandaag was het de beurt van Ernst. Ernst is niet echt constant in zijn controle met de bal tijdens aanname. Eigenlijk zit het verhaal vooral tussen zijn oren, zodra het een paar keer niet echt goed gaat, gaat het hoofdje als een geknakte bloem naar beneden. Na de les kwam hij me nog extra bedanken voor het samen oefenen. Met een grote lach op zijn gezicht vertelde hij me dat hij het prettig vond dat ik het even rustig met hem had doorgenomen en hem wat extra oefeningen had gegeven. Met een high five loop ik met een hand op zijn schouder richting de zijlijn. Trots als een echte coach, zeg ik hem; keep on training and enjoying, you are better then you think! Een geweldig gevoel dat ik zo gemakkelijk zo veel bereikt heb! De grote lach van ernst, een lach om nooit te vergeten!

Ow trouwens, every body cirkel.... heheh dat zingen we hier als we de les beginnen. De kinderen gaan dan mee zingen en vormen een mooie cirkel, de meeste zonder elkaar handen vast te pakken. Daar kunnen onze kleutertjes uit Nederland nog een puntje aan zuigen.